χιόνια
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα χιόνια. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
«Ήταν Xριστούγεννα '81-'82. Tο χωριό ήταν αποκλεισμένο από τα χιόνια, πολύ κρύο. Kαι είχαμε έρθει σε σας που είχατε τζάκι όλη μέρα. Tο θυμάσαι; Eγώ τότε κάπνιζα, δεν είχα σταματήσει το κάπνισμα. Θυμάμαι Kαρέλια ήταν αυτά που κάπνιζα. Aποκλεισμένοι στο χωριό που λες, δεν είχα που να πάρω τσιγάρα. Xειμώνας βαρύς. Xιόνια. Yπήρχε κάποιος τότε που πουλούσε Πεντάρι (σσ. μάρκα του Παπαστράτου), αυτό μόνο υπήρχε στο χωριό... Iωσηφίνα. Όχι, δεν πρέπει να ήταν αυτή, άλλος τα πουλούσε. Δεν έχει σημασία. Δεν καπνιζόταν το πεντάρι. Ήταν μέσα ξύλο, τόσο ξερά. Tο ένιωθες στο χέρι, έκανες έτσι τα δάχτυλα, είχαν ξύλο, τι να σου πω. O λαιμός μου με έπιανε. Έκανα δυο ρουφηξιές και τα πέταγα στο αναμμένο τζάκι. Λέω, ξύλο έχει, κρύο κάνει, άστο για προσάναμμα...»
Το νέο έτος έφερε κρύο και χιόνια σε όλη την Ελλάδα και φυσικά και στο χωριό μας.
Δείτε τις φωτογραφίες που ανέβασαν στο διαδίκτυο οι συγχωριανοί μας.
Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκε μετά τη σφοδρή κακοκαιρία το νησί της Τήνου με απόφαση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Το θετικό είναι ότι η βλάβη στον υποσταθμό της ΔΕΗ αποκαταστάθηκε και η ηλεκτροδότηση αναμένεται να έχει αποκατασταθεί μέχρι το βράδυ της Πέμπτης.
«Πριν από τα μεσάνυχτα αναμένεται εξάλλου να έχει φτάσει στο νησί τα αρματαγωγά «Σάμος» και «Χίος», προκειμένου να φιλοξενήσουν κατοίκους που χρήζουν βοήθειας.
»Η ηλεκτροδότηση διακόπηκε στο νησί λόγω βλάβης σε υποσταθμό της ΔΕΗ στην Άνδρο, από όπου ξεκινά το υποβρύχιο καλώδιο που τροφοδοτεί την Τήνο. Η βλάβη τελικά αποκαταστάθηκε το απόγευμα της Πέμπτης από συνεργείο τεχνικών του Διαχειριστή του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ), που έφτασε στο νησί με ελικόπτερο της Πολιτικής Προστασίας. συνέχεια...
H Λουκία –η απόλυτη δημοσιογράφος της ιστοσελίδας, στο χωριό– μας έστειλε υπέροχες φωτογραφίες από την κατάλευκη Βωλάξ! Aρχίζω να ζηλέυω!
Η ίδια αναρωτιέται αν θα επανέρθει αργότερα με νέο κείμενο που θα έχει τίτλο του «winter snow revisited!» Λέτε; συνέχεια...
Σε έναν τόπο όπου το χιόνι δεν είναι τόσο συχνό –θα έλεγα, μάλλον σπάνιο– έχουν κρατηθεί μέσα μου έντονες οι αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια· από τότε που ήμουν μικρό παιδί. Ακόμη και σήμερα θυμάμαι τον διάλογο από τους ηλικιωμένους του χωριού:
–Κουμπάρε, τι λες, θα έχουμε αύριο χιονάκι;
–Α, δε νομίζω! Τα τελευταία χρόνια δεν χιονίζει πια. Πάνε εκείνα τα χρόνια που δεν μπορούσαμε να βγούμε από τα σπίτια μας.
–Μα ο καιρός δεν φαίνεται σίγουρος. Εγώ, θα σταβλίσω τα ζωντανά.
Έτσι σίγουροι ήταν πάντα οι χωριανοί όταν μιλούσαν για τον καιρό, λες και ήταν προφήτες.
–Α, κι' αν ρίξει, τι θα πάθουν; συνέχεια...