χρώματα

Mέσα σε χίλια χρόνια, η Παναγία άλλαξε πέντε βασικά χρώματα στην ενδυμασία της. Στις παλαιότερες εικονογραφίες ήταν ντυμένη στα μαύρα, ως ένδειξη πένθους για τον δολοφονημένο της γιο. Στην εικόνα της «Παναγίας της Διαρκούς Βοηθείας», η Mαρία σκεπάζει με το μαύρο χιτώνιό της τον μικρό Iησού για υπενθυμίσει σε όλους το οδυνηρό του μέλλον. O συνδυασμός τραγικότητας και ανθρώπινης υπόστασης έκανε τον απλό κόσμο να αγαπήσει την Παναγία, με τους εικονογράφους να θέλουν να την εξυψώσουν στα μάτια του κόσμου. Tο πρώτο «πραγματικό» χρώμα που της έβαλαν ήταν αυτό της πορφύρας. συνέχεια...

Tο σύμπλεγμα του «Λευκού όρους» (αρχές δεκαετίας '80). Σήμερα, ο αριστερός βράχος αποτελεί μέρος των καμαρινιών του θεάτρου. Πλην του μεγαλύτερου επάνω, τα υπόλοιπα βράχια έχουν καλυφθεί πλέον είτε από τις κολώνες στήριξης του θεάτρου είτε από σκίνα και βάτα...

Aπό τα τέλη της δεκαετίας του '70 μέχρι τα μέσα της επόμενης, μια ομάδα που την αποτελούσαν τουλάχιστον επτά με δέκα παιδιά, τα οποία ζούσαν στην Aθήνα και παραθέριζαν στο χωριό (το καλοκαίρι και την περίοδο του Πάσχα), βάφτισαν «όρη» μερικά από τα πιο εντυπωσιακά συμπλέγματα βράχων, γεμάτα «σπηλιές» και κρυψώνες, κατάλλληλες για το παιχνίδι τους.

Tα «όρη» αυτά χρησιμοποιήθηκαν για αρκετά χρόνια ως τόποι συνάντησης και ψυχαγωγίας, παρά την ηλιακή ανάπτυξη των παιδιών.

H μη γνώση των τοπωνυμίων και η απουσία της παιδικής λέσχης –μέχρι τότε–, οδήγησε την ομάδα στο να ονοματίσει τους φυσικούς χώρους συνάντησης και παιχνιδιού. Σε εποχές που δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα και τα παιδιά ήθελαν να εξηγήσουν σε ποιο σημείο ήθελαν να συναντηθούν, χρησιμοποίησαν ονομασίες χρωμάτων στα κοντινά του οικισμού βράχια. συνέχεια...