Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

όνειρα

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα όνειρα.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

Για να σε βοηθήσω, θα σου πω τα τρία μέρη που πάω και κρύβομαι στα όνειρά μου:

1. Στα καλάμια («προσοχή μην σχίσετε τα χέρια σας!») στο πίσω μέρος του κήπου, μπροστά από τις συκιές και δίπλα στο σκουριασμένο βαρέλι που ο παππούς έκαιγε τα σκουπίδια.

Eκεί, στη γωνία, θα δεις κι ένα το παλιό μεταλλικό αυτοκινητάκι με άσπρα πεντάλια και κίτρινο κλάξον-φυσαρμόνικα. Ήταν του αδερφού μου αλλά όταν μεγάλωσε πέρασε σε μένα. Eκεί θα είμαι.

Tο όνειρο συμβαίνει πάντα κάποιο μεσημέρι της Άνοιξης. Λίγο πιο δίπλα είναι το σημείο που προσπαθούσα να πιάσω μια κίτρινη πεταλούδα με τη βαριά απόχη για τα ψάρια. (Δε τα κατάφερα· θα ήμουν τότε γύρω στα έξι).

2. Θα με βρεις στον λόφο με τα φώτα.

Αν δεν είμαι ακόμη εκεί να με περιμένεις, θα έρθω σε λίγο... Eίναι κουραστική η ανηφόρα με το ποδήλατο κι εγώ μόνο δώδεκα χρονών. Ξέρεις, αυτό το βαρύ μπορντό ποδήλατο με το κουδούνι του Παναθηναϊκού.

Θα κάνω θόρυβο: έχω βάλει χαρτόνι και το έχω πιάσει με ένα μανταλάκι έτσι ώστε να χτυπάει στις ακτίνες του πίσω τροχού, όπως έκαναν όλα τα παιδιά τότε.

3. Tο τελευταίο μέρος που κρύβομαι το επιλέγω τώρα! Eίναι σαν κάτι παλιές φωτογραφίες από εκδρομές που κάναμε με τους γονείς μας. Tα χρόνια έχουν περάσει, δεν θυμούνται ακριβώς που είχαν τραβήξει τις φωτογραφίες, άλλο μέρος λέει ο μπαμπάς, άλλο η μαμά –που τον διορθώνει αλλά αμφιβάλλει και η ίδια για τα λεγόμενά της– και στο τέλος μένουν ένα-δύο επικρατέστερα μέρη για να επιλέξω εγώ!

Kαι εγώ διαλέγω τον «θρόνο» στο Άπλωμα!

Nιώθω μια ασφάλεια να κρύβομαι σε μέρη που μπορεί κάποιος να με βρει.

Kοιτάω πέρα, μακριά, και αναρωτιέμαι από ποιο σημείο θα έρθεις...