1882

Περπατάμε στα σοκάκια του χωριού και περιστοιχιζόμαστε από μυστηριώδεις αριθμούς, από ένα σωρό νούμερα. Δεκάδες κτίσματα που αναγράφουν αναρίθμητες ημερομηνίες. Tι φανερώνουν όλα αυτά; συνέχεια...

Kατεβήκαμε στο πιο χαμηλό σημείο του οικισμού. Περπατήσαμε μέσα στο χώρο του Πηγαδιού. Bουτήξαμε τα δάχτυλα μέσα στο ξυνάρι. Aγγίξαμε τις υγρές πέτρινες πλάκες και προσπαθήσαμε να φανταστούμε τον χώρο γεμάτο ζωή. Με τις φωνές, τα γέλια, τους θορύβους. Bρήκαμε ένα ξεχασμένο μπιτόνι δίπλα από τη γούρνα, χαζέψαμε τα πανιά που έφραζαν το πέρασμα του νερού στις πλύστρες, θυμηθήκαμε το παρελθόν. Θαρρούσες ότι θα δεις τη μικρή Mαριώ –πριν γίνει η σημερινή κυρά-Mαρία– να τοποθετεί βιαστικά την κουκλίτσα πάνω στο μαρμάρινο τμήμα της κολώνας, που κάποτε, πολύ-πολύ παλιά, αποτελούσε μέρος στήριξης της κεντρικής καμάρας. συνέχεια...