1983
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα 1983. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Αναρωτιόντουσαν κάποτε στον Δήμο «πως τόσα πολλά έχουν καταφέρει τόσο λίγοι;». H απάντηση μιλά για μια παρέα που ολοένα και μεγάλωνε και που σταδιακά "αναβαθμίστηκε" σε Σύλλογο για να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρά της, όνειρα που θα έσπρωχναν το χωριό σε ένα καλύτερο αύριο.
«Την 22α Ιανουαρίου 1984 ημέρα Κυριακή, στην αίθουσα της εκκλησίας του Παγκρατίου στην Αθήνα, εγένοντο οι εκλογές του Συλλόγου "Η Βωλάξ" και παράλληλα πραγματοποιήθηκαν οι εγγραφές προς αυτόν. Kατόπιν προσκλήσεως και συμφώνως το καταστατικό του Συλλόγου προσήλθαν και ενεγράφησαν 66 άτομα», όλα αυτά σε μια εποχή που οι μόνιμοι κάτοικοι ίσα που έφταναν μια ντουζίνα. Mια βδομάδα μετά, «την 28ην Ιανουαρίου, εξετάστηκαν τα διάφορα προβλήματα του χωριού: δρόμος, ύδρευση, αποχέτευση, γήπεδο για τα παιδιά, κολώνα της ΔΕΗ, αίθουσα εκθέσεως και καλαθοπλεκτικής». Oι βάσεις είχαν μπει. Tα πρώτα χρήματα από τις εγγραφές αποφασίστηκε «να διατεθούν ορισμένα για τον [παλαιό] δρόμο [αυτόν που περνούσε μέσα από την Aγ. Mαρίνα] προς την Kαλαμάν». Aπό τότε έγιναν δεκάδες έργα, μικρά και μεγάλα, τα οποία θα προσπαθήσουμε να καταγράψουμε σε αυτό εδώ το post.συνέχεια...
Ε, τώρα δεν μας σταματάει τίποτα!
Ο πατέρας μου είχε στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου μας έναν παλιό χάρτη της Ελλάδας. Η Τήνος δεν ήξερα καλά καλά που ήταν ενώ, όταν την βρήκα, μου φαινόταν πολύ μικρή. Για πρώτη όμως φορά θα την έβλεπα από κοντά...
Ήταν γύρω στο 1973/74 όταν μια παρέα ανθρώπων που είχαν αφήσει τον τόπο τους για την Αθήνα, αποφάσισαν να μείνουν λίγες μέρες στο χωριό που τους γέννησε μετά από πολλά πολλά χρόνια.
Σαν τώρα θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγαμε στη Βωλάξ. Είχαμε φορτώσει το αυτοκίνητο όσο έπαιρνε κι ακόμα παραπάνω. Έχω την εντύπωση ότι τότε αγοράσαμε και την πρώτη μας σχάρα, για να βάλουμε τις βαλίτσες.
Κάναμε λίγο περισσότερο από 7 ώρες με το πλοίο και φτάσαμε βράδυ. Βέβαια όταν έχεις εφτάωρο ταξίδι έχεις την αίσθηση ότι πάντα βράδυ θα φτάσεις. συνέχεια...