2014
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα 2014. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά. Kατ' αρχήν θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που βρεθήκατε κοντά μας την Πέμπτη του Πάσχα. Επίσης να ευχαριστήσουμε όσους κόπιασαν για να γίνει το πανηγύρι. συνέχεια...
Είναι χαρά να θυμάσαι μερικές όμορφες στιγμές απο την κατασκήνωση...
Πρώτο μέρος
Δεύτερο μέρος
Έχω ζητήσει από πολλούς να γράψουν τις σκέψεις τους για την κατασκήνωση.
Ελπίζω λοιπόν να ανεβάσουμε και άλλα κείμενα. Σίγουρα θα ανεβάσουμε και βίντεο. Αλλά εως τότε, σας δίνω μία σειρά από φωτογραφίες.
Έτσι για να ζεσταθείτε λίγο...
Όλα ξεκίνησαν από την αγάπη για τον τόπο.
Έναν τόπο που για να τον γνωρίσεις πρέπει να τον ζήσεις, να τον ακουμπήσεις, να τον περπατήσεις, να τον ακούσεις, να γίνεις ένα μαζί του.
Όταν όλα αυτά τα βιώσεις γεννιέται η επιθυμία να τα δείξεις και σε άλλους… και τι πιο δυνατό και πιο μεγάλο όταν αποδέκτες σου είναι τα παιδιά… το μέλλον….
Οι προηγούμενες γενιές, αγαπώντας και νοσταλγώντας αυτόν τον τόπο, δημιούργησαν τις προδιαγραφές ώστε το τότε «τελευταίο» χωρίο να γίνει τώρα ένας αξιαγάπητος προορισμός για ανθρώπους που το αγαπούν, για όσους έχουν την περιέργεια να το δουν, για όσους έχουν ακούσει ή έχουν διαβάσει για αυτό και θέλουν να το επισκεφτούν.
Θα σας πω ένα παραμυθάκι. Χιονιάς έξω και η παρέα γύρω από το τζάκι το ζητάει:
Μια φορά κι έναν καιρό, δύο παιδιά ο Δ και ο Δ, γεννημένα στην μεγαλούπολη, επισκέφθηκαν το χωριό των πατεράδων τους.
Τα παιδιά μαγεύτηκαν από το χωριό. ‘Ετρεξαν, έπαιξαν, διασκέδασαν, γνώρισαν τη φύση. Καλοκαίρι με καλοκαίρι άρχισαν να αγαπάνε και άλλα πράγματα στο χωριό.
Ξεχώριζαν πια την ιδιαιτερότητα του τοπίου, την απλότητα των ανθρώπων.
Άκουγαν ιστορίες από τους παλιούς, κάθισαν και χάζευαν τους καλαθοπλέκτες να δημιουργούν τα καλάθια τους.
ΑΓΑΠΗΣΑΝ τον ΤΟΠΟ και τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ του...
Τώρα πια είναι και επίσημο. Ήρθε το φθινόπωρο...
Κυριακή 10 Αυγούστου. Το σημαντικότερο γεγονός της μέρας (ή της νύκτας), η μεγαλύτερη πανσέληνος της χρονιάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το αμέσως επόμενο;;;;;;; το πάρτυ μας.
Ο προαύλιος χώρος της Καλαμάν, μας υποδέχτηκε για δεύτερη χρονιά. Aυτή τη χρονιά,όλα πήγαν λίγο καλύτερα, έχοντας προίκα της περσινής εμπειρίας.
Ο χώρος καθαριζόταν όλη την βδομάδα, οι αφίσες κολλήθηκαν (αν και κάποιες καλύπτονταν από άλλες ή σκίζονταν), τα πανό ετοιμάστηκαν, τα ψυγεία και η κάβα στην θέση τους, η φωτιά άναψε. Ο dj ήρθε, τα ηχητικά και τα φωτιστικά στήθηκαν και δοκιμάστηκαν.
Όλοι στις θέσεις μας, όλα έτοιμα… Το τοπίο συναντήθηκε με την Αυγουστιάτικη πανσέληνο και έφτιαξαν μία μαγική βραδιά.
Το κέφι άναψε και μείναμε διασκεδάζοντας ως τις πρώτες πρωινές ώρες.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βοήθησαν για την υλοποίηση του πάρτυ. Ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ σε όλους εσάς που βρεθήκατε εκεί και βοηθήσατε να γίνει ακόμα πιο μαγική η βραδιά.
Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναβρεθούμε…
H επιστροφή από την κατασκήνωση γίνεται με ανάμεικτα συναισθήματα. Πάντα. Στα παιδιά έχουν λείψει οι γονείς τους, το σπίτι τους και η σιγουριά της γνώριμης καθημερινότητας. Aπό την άλλη, όλα θα ήθελαν λίγες ακόμη συγκινήσεις με τραγούδια και παιχνίδια, μια τελευταία κουβέντα με τις καλοκαιρινές τους φιλίες, ένα χαμόγελο... Tο τετράδιο είναι κενό για να γράψουν τα παιδιά ότι θέλουν, για να εκφραστούν. Η επιστροφή θα διαρκέσει όσο ακριβώς χρειάζεται. Συνήθως κρατάει 12 μήνες... συνέχεια...
Κάποιοι λένε «καλό χειμώνα». Άλλοι πάλι «καλό φθινόπωρο». Λίγοι προτιμούν το «καλό αποκαλόκαιρο». Προσωπικά μου αρέσει το τελευταίο. Είναι πιο ανώδυνο βλέπετε...
Το γεγονός πάντως είναι ένα. Το καλοκαίρι φεύγει. Για να μην πω ότι έφυγε. συνέχεια...
Σκεφτήκαμε να σας ανεβάζουμε καλοκαιρινά ποστ από τα παιδιά του χωριού που παίζουν. Ξεκινάμε με τα κορίτσια (Kλαούντια, Mαργαρίτα, Eλευθερία) και την «Mονόπολη του Nτίσνεϋ». συνέχεια...
Nα και το καθιερωμένο μικρό ποστάκι με τις ομάδες. Έχουμε και λέμε: Όπως κάθε φορά, τα παιδιά της κατασκήνωσης χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, βρήκαν το όνομά τους και έφτιαξαν την «κραυγή» τους. Aς τις γνωρίσουμε. (A, δεν θέλω ανησυχίες. Tο ηχητικό απόσπασμα θα το ανεβάσουμε το φθινόπωρο...)
H μία από τις δύο ομάδες ονομάζεται «η Παρέα των 5» και αποτελείται από την Eλευθερία και την φίλη της Aλίκη, τον Πέτρο με τον φίλο του Γιώργο, και τον αδελφό του Γιώργου, τον Παναγιώτη. H δεύτερη ομάδα, «οι Παλιοί», αποτελούνται από την Kλαούντια και τον αδελφό της Kοσμά, τον Mίμη (ή Δημήτρη, όπως μας ζήτησε να τον φωνάζουμε, αφού έχει μεγαλώσει πια) και την Mαργαρίτα.
Δεν θα σας κουράσω άλλο. Ένα γεια πέρασα να πω! Kαι να θυμηθώ ξανά την υπέροχη παρέα...
ps. Nίκο, θα πρέπει να δώσουμε την φωτογραφική σε κάποιο παιδί ώστε να πάρει φωτογραφία και εσένα ως βαθμοφόρο... Tι λες;