Βωλάξ, Τήνος. Τόπος όμορφος και ζωντανός. Χωριό αγαπημένο. Μέρος που θέλουμε να προστατέψουμε και να αναδείξουμε πιο πολύ από ποτέ! Εκτιμούμε όλα όσα μας προσφέρει μέσα απ' την ιστορία και την κουλτούρα του, μέσα από την αξεπέραστη φύση και τις αξίες των ανθρώπων του...
Ακολουθήστε μας!

2024

Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα 2024.   Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις

Σύμφωνα με τα λεξικά, παραίτηση είναι η οικειοθελής αποχώρηση από μια εργασία, η
εγκατάλειψη μιας προσπάθειας ή η απώλεια της διάθεσης για νέες προσπάθειες.

Η δική μου παραίτηση έχει γίνει εδώ και μέρες, μετά από όλα τα συμβάντα του
καλοκαιριού.
Μου ζητήθηκε, ωστόσο, να περιμένω λίγο πριν την κοινοποιήσω. Αγαπώ και
σέβομαι αυτόν που μου το ζήτησε και το έκανα.
Ρωτήθηκα αν ήταν σωστό να το ανακοινώσω μέσα στο πανηγύρι. Σκέφτηκα να μην χαλάσω το εορταστικό κλίμα και το γεμάτο ευχές Viber και το καθυστέρησα.
Δέχτηκα και κάποια τηλεφωνήματα από συγχωριανούς μας, οι οποίοι προσπάθησαν πολύ έντονα να μου αλλάξουν γνώμη. Τους ευχαριστώ όλους.

Η απόφασή μου, όμως, είναι συνειδητή και όχι αποτέλεσμα «εν θερμώ αντίδρασης».

Υπάρχουν κάποια πράγματα που μέσα στο μυαλό μου είναι «ιερά».
Δεν μπορώ να «υπηρετώ» μια κοινότητα που βάλλει κατά των παιδιών της.
Δεν δέχομαι να πίνουμε μία ρακή και να μου λένε ψέμματα.
Δεν θέλω να βλέπω ανθρώπους που είχα ψηλά και να τους λέω κρύες καλημέρες.

Ο δικός μου κύκλος έκλεισε.
Καλή συνέχεια στο Διοικητικό Συμβούλιο. Σας ευχαριστώ για την συνεργασία.

Σας ευχαριστώ όλους για την τιμή που μου κάνατε τόσα χρόνια με την εμπιστοσύνη σας.

Με τιμή

Νίκος

 



Κυνήγι Θησαυρού 09-08-2024

 

Αύγουστος του 2014 το Kυνήγι του Θησαυρού έβγαλε μικρούς και μεγάλους στα σοκάκια του χωριού. Σε μια στροφή, εκεί προς την πηγή μια απρόσεκτη κίνηση προκάλεσε ζημιά...

 

Ας ακούσουμε την αντίδραση της ιδιοκτήτριας και ας συγκρίνουμε την ζωή μας 10 χρόνια μετά...

 

Η κυρία Μαρία μας περιγράφει:

ηχογράφηση: Βωλάξ,  Αύγουστος 2014

διάρκεια: 01:39

.

Σάββατο 3 Αυγούστου 21:15
Μια γιορτή για τα 6 χρόνια του Lemon!
Με την υποστήριξη του Πολιτιστικού Συλλόγου Βωλάξ
 
Το Lemon, η απίστευτη ιστορία του πιανίστα 1900 που γεννήθηκε πάνω σ’ ένα καράβι και δεν κατέβηκε ποτέ από αυτό -σε καλλιτεχνική διεύθυνση και σκηνική προσαρμογή του Μελαχρινού Βελέντζα– συμπληρώνει φέτος 6 χρόνια ταξιδιών σε όλη την Ελλάδα και το γιορτάζει με μία μεγάλη περιοδεία! Η βραβευμένη θεατρική παράσταση που ταξιδεύει από το 2018 κυρίως σε αποκεντρωμένες περιοχές, έρχεται στην Τήνο και το θέατρο του Βωλάξ για 1 μόνο παράσταση το Σάββατο 3 Αυγούστου στις 21:15. 
 
Υπόθεση του έργου
 
Το έργο εξελίσσεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, πάνω στο ατμόπλοιο Βιρτζίνιαν, το οποίο πραγματοποιεί το υπερατλαντικό ταξίδι από την Ευρώπη στην Αμερική. Ένα νεογέννητο μωρό εγκαταλείπεται από τους μετανάστες γονείς του μέσα σε μια κούτα από λεμόνια πάνω στο πιάνο με την ουρά, στην αίθουσα χορού της πρώτης θέσης. Ο ναύτης που το βρίσκει του δίνει το δικό του όνομα: Ντάννυ Μπούντμαν και μαζί το παρατσούκλι Τι Ντι Λέμον (από την κούτα των λεμονιών) προσθέτοντας και το 1900 (από τη χρονιά που το βρήκε).
 
Ο Ντάννυ πεθαίνει και ο 1900 μένει ορφανός για δεύτερη φορά. Πάνω στο πλοίο, ο ενήλικας πια ήρωας της ιστορίας μας γίνεται ο σπουδαιότερος πιανίστας του Ωκεανού και η φήμη του απλώνεται στη στεριά, όμως εκείνος δεν κατεβαίνει ποτέ εκεί. Γνωρίζει πάνω στο πλοίο τον έναν και μοναδικό του φίλο, τον τρομπετίστα Τιμ Τούνυ. 
 
Ο τελευταίος τον παροτρύνει διαρκώς να κατέβει στη στεριά, προκειμένου να εξαργυρώσει το ταλέντο του και να ζήσει μία “κανονική” ζωή. Τα χρόνια περνούν και ο Τιμ Τούνυ έχει κατέβει στη στεριά όταν κάποια στιγμή μαθαίνει πως το Βιρτζίνιαν -σαπιοκάραβο πια μετά τον πόλεμο- είναι έτοιμο προς ανατίναξη. Ο τρομπετίστας ανεβαίνει ξανά στο Βιρτζίνιαν και βρίσκει τον 1900 πάνω στο δυναμίτη. Λίγο πριν την έκρηξη, οι δύο φίλοι μας αφηγούνται τη ζωή τους πάνω στο πλοίο. Και κυρίως τη ζωή του σπουδαιότερου πιανίστα του Ωκεανού που δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στη στεριά.
Άνοιξη στο χωριό

Έφτασε η ώρα της αναχώρησης.

Το ταξίδι μας  «Άνοιξη στο χωριό» σήμερα τελειώνει.
Ένα ανοιξιάτικο πέρασμα, ένα διάλειμμα από την ρουτίνα της καθημερινότητας, έφτασε στο τέλος του!

Ευχόμαστε Καλό Πάσχα!

Όμορφες στιγμές, και καλή αντάμωση!

ΥΓ. Εικόνες Ανάστασης και λόγια που μιλούν στην ψυχή μας σε περιμένουν εδώ.

Άνοιξη στο χωριό


 

Φτάνοντας στο τέλος αυτού του ταξιδιού,  κοιτώντας από το παράθυρο με την θέα, κατανοούμε ότι αυτός ο τόπος αγαπήθηκε πολύ. Είναι πολλοί αυτοί που έδωσαν την αγάπη τους  με οποίον τρόπο μπορούσαν, ανάλογα την εποχή και τις δυνατότητές τους. Είναι πολλοί αυτοί που δεν εμφανίζονται να δρουν και όμως δρουν αθέατοι μέσα στο πλήθος.

...για όλους αυτούς ....

«...γιατί το αυξανόμενο καλό του κόσμου εξαρτάται σε έναν βαθμό από μη ιστορικές πράξεις και το γεγονός πως τα πράγματα δεν είναι για εμένα και για εσένα τόσο άσχημα όσο θα μπορούσαν να είναι, οφείλεται κατά το ήμισυ στο πλήθος των ανθρώπων που έζησαν πιστά μια κρυφή ζωή και αναπαύονται σε τάφους που δεν επισκέπτεται κανείς».
Mary Ann Evans, γνωστή ως George Eliot

ΥΓ. Μεγάλη Δευτέρα σήμερα

Άνοιξη στο χωριό

Πριν από αρκετό καιρό είχα κρατήσει ένα bullet journal με σημειώσεις από το παρελθόν. Έλεγα μήπως κάποια στιγμή, κατάφερνα να φτιάξω ένα αφηγηματικό κείμενο για την Ανάσταση στο χωριό, έτσι όπως εγώ τη θυμόμουν. Και αναφέρομαι στο δημοτικό και το γυμνάσιο, τότε, την εποχή που ερχόμουν στη Βωλάξ για τις διακοπές του Πάσχα. Τελικά άφησα το κείμενο όπως είχε, με τις κουκκίδες, κάνοντας μικρές ορθογραφικές διορθώσεις αλλά πρόσθεσα και δυο τρεις ακόμη αναμνήσεις.
 

♦ Να γράψω για την εποχή που την Μεγάλη Εβδομάδα και ανήμερα της Ανάστασης ήμουν παπαδάκι. Φορούσαμε λευκά εσωτερικά άμφια και απ' έξω κόκκινα. Στο τέλος της αναστάσιμης πανηγυρικής λειτουργίας ξεκινούσε η περιφορά. Αυτό ήταν σημαντικό γεγονός για το χωριό. Βέβαια αυτά άλλαξαν όταν μειώθηκαν οι ιερουργοί. Πριν από κάμποσα χρόνια έφτασε να ρωτούν τον πατέρα Nίκο αν προλαβαίνει να πραγματοποιήσει την περιφορά γιατί είχε και άλλες υποχρεώσεις στα γύρω χωριά. Μια φορά δεν τα κατάφερε και το χωριό μουρμούριζε τρεις μέρες...

♦ Πάντως, για την εποχή στην οποία αναφέρομαι, ήταν δεδομένη η περιφορά και πέρναγε από διαφορετικό δρομάκι κάθε φορά, για να μην έχουν παράπονα οι ενορίτες. Συχνά έβγαινε και «έξω» από τα κεντρικά δρομάκια του χωριού. Ό,τι ζητούσαν οι κάτοικοι στο τέλος εκείνοι έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι.

♦ Κάποτε είχε ζητηθεί στον πατέρα Ανδριώτη να φτάσει πιο μακριά, λίγο πριν την Αγ. Μαρίνα, ώστε να «δει» τον Αναστάντα και η εκκλησία της Καλαμάν... Υπάρχει φωτογραφία από εκείνη την ημέρα. Παπαδάκι πρέπει να ήταν ο Γιώργος ο Λεβαντίνος. Σπάνια ωριμότητα, από παιδί ακόμη. συνέχεια...

Άνοιξη στο χωριό

Πλησιάζοντας στο τέλος του ταξιδιού μας, συγκεντρώνουμε εδώ φωτογραφίες που μας στείλατε από την φετινή Άνοιξη στο χωριό. Σας ευχαριστούμε όλους για την συμμετοχή  και την συμβολή σας στην προσπάθεια μας. συνέχεια...

Άνοιξη στο χωριό


Μάϊος 2013

Όποτε σκέφτομαι το χωριό, σκέφτομαι παιδιά, παιδιά να παίζουν, παιδιά να φωνάζουν, παιδιά να τρέχουν ελεύθερα προς κάθε κατεύθυνση, παιδιά να τραγουδούν, παιδιά να σκαρφίζονται νέους τρόπους για παιχνίδι, παιδιά να γυρίζουν στο σπίτι για ένα γρήγορο φαγητό και μετά έξω πάλι, στο νέο σημείο συνάντησης, παιδιά, παιδιά! συνέχεια...

Άνοιξη στο χωριό

 
Θα σας πω δύο πράγματα: Πρώτον, τα καλύτερα παραμύθια τα άκουγα την Άνοιξη και όχι τον Χειμώνα. Μπορεί να έχουμε στο μυαλό μας την εικόνα «παιδιά γύρω από το τζάκι με τη γιαγιά να λέει παραμύθια», αλλά τα παραμύθια έρχονται σαν τα πουλιά και τιτιβίζουν τα δικά τους —έτσι μας έλεγε ο παππούς. Κάθε μπουμπούκι κι άλλο παραμύθι! Και περιμέναμε τα κλαδιά να βγάλουνε μπουμπούκια και τα μπουμπούκια να ανθίσουν και να δώσουν ιστορίες… συνέχεια...
Άνοιξη στο χωριό

Η Ροζαλί μας μεταφέρει στην πρωτομαγιά του 2002 που όπως και φέτος, είχε μεταφερθεί για τις 7 Μαΐου. Μια ημέρα που κανείς δεν ειχε οργανώσει κάτι, όλο το χωριό έγινε μια παρέα! 

Τραγουδούσαμε και γυρνούσαμε από σπίτι σε σπίτι με την παντιέρα του Μάη φτιαγμένη απο αγγινάρα και αγριολούλουδα.

Οι τολμηροί έκαναν έφοδο στο κοτέτσι της Μαρίας του Γιαννούλα και συνέλαβαν τον κόκορα!  συνέχεια...