Η σκέψη έγινε λόγος και ο λόγος έγινε πράξη...
Κάπως έτσι ξεκινάνε όλα, μέσα στο θολό τοπίο του νου, όπου οι σκέψεις -σαν τις μελισσούλες- βουίζουν και ζητούν διέξοδο.
Διέξοδο έκφρασης, πράξης, δημιουργίας, κάτι που να δίνει νόημα στην ζωή.
Ο καθένας με τον τρόπο του, με τις γνώσεις του και τις δυνατότητες του, πλαισιώνει και στηρίζει ό,τι αγαπά.
Με αγάπη χτίστηκαν τα sites του χωριού (δυο στην αρχή), με όνειρο να μείνει ζωντανό το χωριό των παιδικών χρόνων, να μην χαθεί η ιστορία του, να αποτυπωθεί ο μόχθος των ανθρώπων του, να αναδειχθεί το μεράκι των κατοίκων του για δημιουργία, να ταξιδεύουν τα νέα του σε όλα τα σημεία της γης.
Ατελείωτες ώρες γραφής, έρευνας, προγραμματισμού, συζητήσεων, ώρες βουβές, ώρες πολύβουες.
Ο καιρός πέρασε, ήρθαν δύσκολες μέρες, τα δυο site έγιναν ένα, συγχωνεύθηκαν για να αντέξουν. Η ομάδα μεγάλωσε, η προσπάθεια συνεχίστηκε και τώρα με χαρά βλέπει κανείς στο κάτω μέρος της σελίδας του την ένδειξη: «Copyright © 2008-2018 Volax-Team».
10 χρόνια πέρασαν από τότε, όταν η σκέψη που ειπώθηκε έγινε πράξη και αρμενίζει στα νερά της μνήμης και της ιστορίας.
Χρόνια καλά και δημιουργικά, με τη φλόγα της προσπάθειας αναμμένη...
Και στα επόμενα 10...
[ας συμπληρώσει ο καθένας την ευχή του...]
Στήλη: HELLO!
Tags: επέτειος, διαδίκτυο, hello, αναμνήσεις, 5 σχόλια
Μοιραστείτε το
5 σχόλια
Το δικό μου ευχαριστώ δεν θέλω να πάει σε εκείνους που ξεκίνησαν το τόλμημα, αλλά σε αυτούς που κατόρθωσαν να το κρατήσουν ζωντανό, μέσα σε μια κρίση που άφησε έντονα τα σημάδια της και συνεχίζει να μας πληγώνει ακόμη...
------
Κάτι που μοιάζει άσχετο, αλλά αισθάνομαι πως δεν είναι:
«...Μου είπε "έλα να πάμε στο Βουνό". Δίχως να μιλήσω τον ακολούθησα. Αφήσαμε το μονοπάτι που στην ουσία τέλειωνε σε μερικά μέτρα και μπήκαμε στην Ίσια –έτσι νομίζω πως λέγονταν εκείνη η "μπαρακεριά", όπως την έλεγε με βαριά προφορά. Eκεί, κάτω από ένα βράχο, μου είπε πως σε αυτό το μέρος ο Mάγγος έβαζε κατσίκια, τα παλιά χρόνια. Σε αυτό τον βράχο καθίσαμε και κοιτούσαμε τα σύννεφα. Δεν μιλήσαμε για κάμποση ώρα. Νομίζω πως η μυρωδιά της ρίγανης τον σήκωσε, για να πάρει ένα κλαράκι και να το τρίψει στα ροζιασμένα χέρια του. Σηκώθηκα και 'γω από ντροπή και πήγαμε πιο πίσω, ήθελε να μου δείξει μέχρι που έφτανε ο ήχος της Κυριακάτικης καμπάνας. Πόσο ήθελα αυτό να το γνωρίζω, να είμαι από το χωριό και να μην το ξέρω, αδύνατον...»
Ένα μεγάλο Ευχαριστώ στην ομάδα της Βωλάξ που για δέκα χρόνια τώρα μας ενημερώνει με διάφορες αναρτήσεις για το τι συμβαίνει στο χωριό μας και για όλες τις πληροφορίες στις συνδέσεις της ιστοσελίδας.
Σας ευχόμαστε ο Θεός να σας δίνει δύναμη να συνεχίσετε να προσφέρετε την ενημέρωση, όχι μόνο σε εμάς αλλά και στα παιδιά των παιδιών μας ώστε να γνωρίζουν από που είναι οι ρίζες τους.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Οικογένεια Αντωνίου Βίδου
Πολλά μπράβο στην ομάδα Βωλάξ για την ιδέα και την υλοποίηση. Ξεκινήσατε όταν κανείς δεν το σκεφτόταν και διατηρήσατε αυτή τη φλόγα ζωντανή μέσα από δύσκολες εποχές.
Οι ειδήσεις, οι ιστορίες, οι φωτογραφίες και τα ηχητικά ζωντανεύουν και εδώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ξυπνάνε μνήμες σαν από άλλη εποχή.
Νά 'στε καλά και πάντα να έχετε δύναμη να κάνετε πράξη τις όμορφες ιδέες σας.
Πολλές ευχές για άλλα δέκα χρόνια χαράς και δημιουργίας!
Οικογένεια Δημητρίου Βίδου
Πόση δουλειά έχει κρυφτεί πίσω από 7 σημεία: volax.gr.
Σας ευχαριστούμε ΔΒ & ΔΒ για όλα αυτά.
Για όλη την κούραση και τα ξενύχτια σας.
Γιατί ξεκινήσατε κάτι και τώρα προσπαθούμε να το διατηρήσουμε όλοι μαζί, σαν "ομάδα volax.gr".
Τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι, κάτω από έναν στόχο.
Τα επόμενα 10 χρόνια να μας βρούνε ενωμένους και περισσότερους.