Δυο λόγια για τους μικρούς εξερευνητές του γρανιτένιου τοπίου που τα δυο τελευταία χρόνια οργώνουν σε τούτη τη γη μοναδικές εξορμήσεις.

Κάποτε συνάντησα ένα καταπληκτικό Καναδέζο μουσικό. Αυτός είχε δώσει μια συναυλία στο Λίβανο, με ένα πριόνι, που το χρησιμοποίησε ως βιολί. Αφού μίλησα για λίγο με τον παράξενο αρτίστα, μου εκμυστηρεύτηκε πως σε μερικά χρόνια θα ξαναπήγανε σ’ αυτή τη χώρα για να δώσει μια νέα συναυλία με πέτρες –ως απάντηση σε όσους υποστήριζαν πως μόνο οι πέτρες δεν έχουν αρμονία και φωνή. Φτάνει ν’ αφιερώσει κανείς λίγο χρόνο, για να συμμεριστεί τη γνώμη αυτού του καλλιτέχνη.

Oι πέτρες της Βωλάξ έχουν και αυτές την δική τους αρμονία. Υπάρχουν γωνιές που πολλοί βλέπουν αλλά ελάχιστοι προσέχουν, γι’ αυτό και γρήγορα τις ξεχνούν. Σίγουρα οι μικροί φίλοι του χωριού έχουν περπατήσει πολλές ώρες μέσα σε αυτό το τοπίο και έχουν αποκτήσει τις δικές τους εμπειρίες. Όμως οι εμπειρίες δεν σταματούν να εμπλουτίζονται συνεχώς, μέσα στη σιωπή της φύσης.

Ας ψάξουμε λοιπόν μαζί να βρούμε μερικά χαρακτηριστικά σημεία αυτού του τόπου:

Όλοι εμείς έχουμε δει τον καταπράσινο βράχο στην περιοχή «Μάγια»; Δεν μιλά αλλά στέκει καμαρωτός… Ο κισσός τον ντύνει χειμώνα καλοκαίρι με το καταπράσινο φύλλωμα του. Eλάχιστοι ίσως γνωρίζετε πως μέσα από αυτό τον βράχο αναβλύζει νερό. Πολλοί χωρικοί μπορούν να σας βεβαιώσουν γι’ αυτό το ιδιαίτερο φαινόμενο. Mην υποτιμάτε τους πιο έμπειρους κατοίκους του χωριού. Mπορούν να σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε τέτοιες περιοχές.

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από μας έχουμε συναντήσει βελανιδιές ή άλλα δέντρα να φυτρώνουν μέσα από τη σχισμή ενός βράχου. Aξίζει να ψάξουμε κοντά στο θέατρο μια συκιά που με τις ρίζες της έχει σχίσει έναν τεράστιο γρανίτη...

Ποιος δεν έχει δει τον καταπράσινο σκίνο που ξεπετιέται μέσα από τα βράχια, κοντά στο σπίτι του κου Λουδοβίκου; Υπάρχουν μυρτιές, σπάρτα, αραποσυκιές και τόσα άλλα, που φουντώνουν επάνω στα βράχια και τα καλύπτουν. Ποιος γνωρίζει μια τέτοια «πράσινη» τοποθεσία που θα μπορούσαμε κι εμείς να την μάθουμε;

Υπάρχουν βράχια που ροδίζουν το καλοκαίρι στο ηλιοβασίλεμα, χωρίς να μιλάνε, απλώς παραμένουν ακίνητα. Τα συναντούν μόνο όσοι αφήνουν τη σιωπή να πέρνει θέσει στον ελεύθερο χρόνο τους...

Υπάρχουν βράχια με χιλιάδες περίεργα σχήματα, που αλλάζουν μορφή ανάλογα με τον φωτισμό της ημέρας, την εποχή του χρόνου, τη θέση του περιηγητή –ακόμη με την έμπνευση που έχει ο καθένας. Θα ήταν πολύ ευχάριστο να τα καταγράψουμε και σιγά-σιγά να τα γνωστοποιήσουμε και σε άλλους, που θα μπορέσουν να τα επισκεφτούν.

Kάθε περίπατος, κάθε κατασκήνωση, μας βοηθά να ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς και μέσα σε δευτερόλεπτα να ανακαλύψουμε τη μαγεία της «λίθινης φύσης». Ένας ολόκληρος κόσμος κρύβεται και ζει μέσα στα βόλια σ’ αυτό το τοπίο. Όσο ψάχνεις τόσο ανακαλύπτεις αυτήν τη γη. Γιατί όπως γράφει και ο εθνικός μας ποιητής:

«Σ’ αυτό τον τόπο όλα είναι καμωμένα από πέτρα.
Από πέτρα η γη, από πέτρα και οι άνθρωποι, 
οι χαρές και οι λύπες, από πέτρα σκληρή».

Καλή περιπέτεια, με μια πλούσια συγκομιδή από μοναδικές εμπειρίες.

H ιστοσελίδα αναμένει τα κείμενα και τις φωτογραφίες σας.

Για την μεταφορά: mix 09/2015