Το μικρό Βωλάξ υποδέχεται μία από τις βραδιές εκδηλώσεων του Διεθνούς Λογοτεχνικού Φεστιβάλ επιδεικνύοντας τη δική του θέση στα πολιτιστικά πεπραγμένα της Τήνου. Ο οικισμός αυτός, ξέχωρα από την αλλόκοτη γεωφυσική ταυτότητά του όσο από τη φυσιογνωμία του που ορίζουν τα ζωντανά σημάδια ενός απερχόμενου πολιτισμού στο κυκλαδικό σύμπλεγμα νησιών (κι αναφέρομαι στην αρχιτεκτονική, τη χρήση της γης, την τέχνη της καλαθοπλεκτικής, τα γλωσσικά στοιχεία αλλά και την καταγωγή των κατοίκων του), παραμένει ζωντανός με ανθρώπους που προτιμούν να ζουν εδώ και να συμβιώνουν με την τρέχουσα πραγματικότητα... 

Μέσα σ' αυτό το σκεπτικό χωράει η σκέψη δημιουργίας ενός ανοιχτού θεάτρου με στόχο ψυχαγωγικό, εκπαιδευτικό και βεβαίως πολιτισμικό. Άλλο τόσο, κάτι που οι ίδιοι οι Βωλαξιανοί δεν προτάσσουν πολύ, αλλά επί της ουσίας χαίρονται και ασυνείδητα έχουν προσφέρει κάτι μοναδικό σε πανελλαδικό επίπεδο, είναι η ανοιχτή ποιητική ανθολογία στα καντούνια του χωριού. Με μια βόλτα οι επισκέπτες αναγνωρίζουν έναν πλούτο ποιημάτων και ποιητών και μερικές φορές παρακινούνται να τους αναζητήσουν στα βιβλιοπωλεία ή και στις βιβλιοθήκες. Αυτό είναι το μεγάλο «τουριστικό» κέρδος του Βωλάξ...