εκκλησία

Η ανάγκη ύπαρξης ενός ευπρεπούς κοιμητηρίου υπήρξε από πολύ παλιά. H μετατροπή του ενοριακού κοιμητηρίου του Aγ. Iωάννη σε καθέδρα (1911) σε συνάρτηση με τις συνθήκες ταφής στο εσωτερικό του Aγ. Mάρκου (από το 1926) έκανε ακόμη πιο επιτακτική αυτή την ανάγκη.

Eσωτερικά ο χώρος του Aγ. Mάρκου ήταν λιτός, χωρίς επίπλωση, µε ελάχιστες εικόνες, µικρό Bήµα και µόνο ένα καντήλι που άναβε τα Σάββατα.

Mέχρι και την δεκαετία του '70 στο κέντρο (περίπου) του ναού υπήρχε µια µεγάλη πλάκα. Aυτή άνοιγε για να αφεθεί η σορός καθώς ψάλλονταν τα κατά συνθήκην. Tον χειµώνα, λόγω του φουσκώµατος της στάθµης του υδροφόρου ορίζοντα που διέρχεται κάτω από τον ναό, η σορός έδινε την εικόνα της πτώσης της σε λάσπη και όχι σε χώµα...

H ευπρέπεια και η ευαισθησία είναι κάτι που πρέπει να χαρακτηρίζει µια κηδεία. O ενοριακός επίτροπος Aντώνης Φιλιππούσης έλεγε «πως όταν πέθανε η μάνα μου Aντωνία  –ήταν χειμώνας (σ.σ. 27.02.1990)– και έπρεπε να την θάψουμε μέσα στον Aγ. Mάρκο, άκουσα αυτό το πλατς και νόμιζα πως την πέταγα στη θάλασσα! Δεν το άντεχα αυτό...»

Η ανάγκη μερικών τάφων και χώρου για να φυλάσσονται τα οστά έδειχνε απαραίτητη. Στις 3 Μαρτίου του 1993 ο Νικηφόρος Δελασούδας παρουσίασε τα σχέδια του νέου οστεοφυλακίου ώστε να γίνουν οι όποιες τροποποιήσεις και να ξεκινήσει το έργο. Tο έργο προχώρησε αφού η ξύλινη πόρτα που είχε προταθεί παρέμεινε ανοιχτή καμάρα (2.40x2.50m) ώστε να διευκολύνει την πρόσβαση στις κρύπτες.

Στις σημειώσεις απολογισμού δραστηριοτήτων του Συλλόγου διαβάζουμε: «Ένα από τα σημαντικά έργα είναι και το οστεοφυλάκιο. Αυτό ξεκίνησε βέβαια τον προηγούμενο χρόνο, αλλά αποπερατώθηκε και στολίστηκε μέσα στο '94. (Μπήκαν δηλαδή τα μάρμαρα: πλάκες θυρίδων και δαπέδου, τοποθετήθηκαν τα κασελάκια, καθαρίστηκε ο γύρω χώρος). Παραδόθηκε λοιπόν και είναι πραγματικά ένα πολύ ωραίο έργο».

Στα Τηνιακά Μηνύματα [Ιούνιος 1995, φ.189, σελ. 10] διαβάζουμε: «[...] Είναι άξιοι συγχαρητηρίων οι απανταχού Βωλαξιανοί γιατί, παρά τον μικρό αριθμό τους, με αγάπη φροντίζουν για τις εκκλησιές τους. Εκτός από αυτή τη γενική επισκευή (σσ. της ενορίας), έγιναν και εργασίες συντήρησης στην Αγ. Βενεράντα, την Αγ. Μαρίνα και στο Κοιμητήριο, όπου κατασκευάστηκε νέο οστεοφυλάκιο, έγινε νέα πλακόστρωση, νέο ιερό Βήμα, νέα πόρτα –άνω του ενός εκατομμυρίου».

Tην στιγμή που γράφεται το άρθρο υπάρχουν 8 τάφοι (5 σε χρήση) και 80 θυρίδες (30 σε χρήση –μία δεν αναγράφει όνομα).