Οι μελέτες γράφουν ότι οι άνθρωποι πεθαίνουν συχνότερα τα σαββατοκύριακα. Κάθομαι φρόνιμα και ηρεμώ –σήμερα είναι Τετάρτη.

Σε μια άλλη αναλυτική μελέτη του Αστερισμού της Τρόπιδος –ένα αστρικό νεφέλωμα που απέχει 7.5 χιλιάδες έτη φωτός από τη Γη– ίσως οι ίδιοι επιστήμονες, διαπίστωσαν ότι το μέρος αυτό αποτελεί τον μεγαλύτερο τόπο θανάτου των άστρων... συνέχεια...

Τι να κάνω γιατρέ μου; Θα τρελαθώ! Προχτές έκανα μια βόλτα στην Αγ. Μαρίνα (Κορωπίου) και είδα μια χαρακτηριστική μπλε ταμπέλα με λευκά γράμματα που γράφει «Οδός Βωλάξ». Γιατρέ μου εγώ φταίω που βλέπω παντού το χωριό μου; συνέχεια...

Την πρώτη μέρα του χρόνου, την πρώτη Ιανουαρίου, γεννιόμαστε όλοι μαζί, κοπέλες και αγόρια· όλοι την ίδια ημέρα...

Βλέπαμε το φως του κόσμου και μεγαλώναμε πολύ γρήγορα, με ταχύτητες που δεν είναι αντιληπτές σήμερα. Ήδη μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου είχαμε μάθει να μπουσουλάμε και χωνόμασταν ανάμεσα στα σκίνα, στις μυρτιές και στις δάφνες, σε σημεία που και οι σαύρες θα περνούσαν με δυσκολία. συνέχεια...

δεν με φοβίζει η φθορά.

αγαπάω τα παλιά μου ρούχα / το τρύπιο μου μπλε μακό / το απολύτως συμβατό με το σώμα μου και με μένα / το φοράω στο σπίτι και αισθάνομαι ασφαλής μέσα του / με αγκαλιάζει σαν τον παλιό γνώριμο που ξέρει να ζεσταίνει χωρίς να σε πιέζει / από τον χρόνο έχει γίνει διάφανο / έχει ελαφρύνει / γιατί και αυτό με αγαπάει /
και δεν θέλει να κουράζει την πονεμένη μου πλάτη.

αγαπάω τα σκισμένα μου παλιά all star / με αυτά περπατάω τους δρόμους /
όλη μέρα/ πάνω κάτω / με αυτά στην θάλασσα / με αυτά και στο βουνό/
αυτά είναι τα «καθημερινά» μου, αυτά και τα «καλά» μου /
πως να ξεχωρίσεις τις ημέρες σε κακές και καλές... συνέχεια...

Ας αποκαλύψουμε στον κόσμο την αλήθεια: Οι νάνοι είναι ζωντανοί –όπως εγώ και σεις– και παρά τα όσα λέγονται, τους αρέσουν τα ταξίδια. Το χωριό μας επισκέφτηκαν για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του '60! Δείτε τις αποκλειστικές φωτογραφίες σε παγκόσμια πρώτη! συνέχεια...

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια του, ο Γιάννης (ας τον πούμε έτσι), καταλάβαινε πως δεν-ήταν-εκεί-που-έπρεπε-να-είναι. Ένιωθε ξένος με την οικογένειά του, ξένος με τους χωριανούς του. Στον ύπνο του έβλεπε τοπία που δεν θύμιζαν την πατρίδα του: διώροφα σπίτια με μαρμάρινα υπέρθυρα και κυκλαδίτικα βόλτα με απίστευτη θέα στην θάλασσα, ερείπια γιγάντιων ανεμόμυλων –απομεινάρια μιας εποχής που η περιοχή ευημερούσε οικονομικά, μια πανέμορφη αμμουδιά που, το βράδυ, αντανακλούσαν στα γαλήνια νερά της, το φεγγάρι και τ' αστέρια...

Στα δεκαεννιά του ο Γιάννης το 'σκασε από το σπίτι για να ψάξει να βρει το υπέροχο αυτό μέρος. Βιαζόταν να ζωντανέψει στα μάτια του όλες αυτές οι εικόνες που έβλεπε στον ύπνο του. Έγινε ζητιάνος, γυρολόγος, εργάτης κάποτε και κλέφτης. Ώσπου, μια μέρα, βρέθηκε σε ένα χωριό που το έλεγαν Υστέρνια και βρισκόταν στην δυτική πλευρά της Τήνου. Εκεί αναγνώρισε το μέρος των ονείρων του: Tον παλιό μαρμαρόστρωτο δρόμο που συνδέει τον Όρμο με τα Υστέρνια, τα Μεροβίγλια στην δύση τους, τις λευκές κουκίδες-σπίτια απέναντι στο αρχοντικό νησί της Σύρου, το συμβολικό μαρμάρινο λιοντάρι... συνέχεια...

Για να έχετε τον Βωλακίτικο ουρανό στο desktop σας, διαλέξτε από τα παρακάτω αρχεία. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν αργά ένα απόγευμα, τον Αύγουστο του 2006, από την Βωλάξ κοιτώντας προς τα βορειοδυτικά.

Ουρανός 1
[-1.7 stops]

 

Ουρανός 2
[κανονική έκθεση]

 

Ουρανός 3
[+0.7 stops]

 

Ουρανός 4
[χαμηλά στον ορίζοντα]