ιωσήφ βίδος
Εμφανίζονται αναρτήσεις με την ετικέττα ιωσήφ βίδος. Ολες οι ετικέττες, Ολες οι αναρτήσεις
Πλησιάζοντας στο τέλος του ταξιδιού μας, συγκεντρώνουμε εδώ φωτογραφίες που μας στείλατε από την φετινή Άνοιξη στο χωριό. Σας ευχαριστούμε όλους για την συμμετοχή και την συμβολή σας στην προσπάθεια μας. συνέχεια...
Οι αυλές του χωριού γεμίζουν λουλούδια και τα αρώματα της Άνοιξης κυκλοφορούν στα σοκάκια του χωριού. Η παλέτα με τα χρώματα πάντα διαθέσιμη, προσφέρει μαγικά ταξίδια, σε σηκώνει και σε βάζει σε ένα κάδρο απόδρασης...συνέχεια...
Στο χωριό οι εργασίες ξεκίνησαν πυρετωδώς...
Η Λουίζα Σιγάλα μας στέλνει τις φωτογραφίες από την πηγή μαζί με τις ευχές της:
«Καλό καλοκαίρι να περάσουμε.Το χωριό μας αρχίζει να παίρνει την θέση του καλοκαιριού. Να το καμαρώνουν οι τουρίστες που θα έρθουν. Με πολύ αγάπη.»
Ο πρόεδρος καθημερινά μας στέλνει τις καλημέρες του μαζί με εικόνες του χωριού.
Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες πίσω από την εκκλησία, θυμήθηκα μια ιστορία που είχα ακούσει για μια διάσωση που έγινε πριν χρόνια στο σημείο αυτό. Είναι καταγεγραμμένη εδώ, αν θες διάβασέ την.
Ευχαριστούμε τον Ιωσήφ για την ευκαιρία που μας δίνει να θυμηθούμε παλιές ιστορίες. συνέχεια...
Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018.
Πόσο σημαντική μπορεί να είναι μία ημέρα στην ζωή μας;
Για την Θάλεια και τον Ιωσήφ σίγουρα αυτή είναι η σημαντικότερη (προς το πρόν ευχόμαστε).
Γεννήθηκε το κοριτσάκι τους, η μικρότερη κάτοικος του χωριού μας.
Εμείς ευχόμαστε στην μικρή μας να είναι γερή και καλότυχη.
Στην Θάλεια και τον Ιωσήφ να είναι πάντα δυνατοί και να την καμαρώνουν.
Στις γιαγιάδες και τους παππούδες να τους ζήσει.
Ο Ιωσήφ και η Θάλεια, η Θάλεια και ο Ιωσήφ.
Να ζήσετε, πάντα ευτυχισμένοι.
Η αγάπη και οι ευχές όλων μας, ας είναι πιστοί συνοδοιπόροι σας.
Tο σπίτι του Iωσήφ προχωράει με γοργούς ρυθμούς. Όλα καλά! Eυχόμαστε γρήγορη ολοκλήρωση των εργασιών. Όταν κάποιος κλείσει τα θέματα που τον απασχολούν προσωπικά μπορεί να αφοσιωθεί με περισσότερη θέρμη στις ανάγκες των συγκατοίκων του.
Kαι εμείς όμως πρέπει να γνωρίζουμε πως ο Σύλλογος μας χρειάζεται όλους, δεν περισσεύει κανένας!
Μένω σε ένα χωριό. Δεν είναι από αυτά τα κυκλαδίτικα χωριουδάκια που φαντάζεστε. Είναι από τα «ορεινά». Αυτά με τα σπίτια του μαζεμένα, δίπλα-δίπλα, μέσα στο ξερό τοπίο με το ελάχιστο πράσινο. Όταν πρωτοπήγα εκεί, στα πέντε μου χρόνια, όλα έδειχναν να ταιριάζουν: όλοι οι κάτοικοι μου φαίνονταν γέροι, παππούδες και γιαγιάδες, και τα σπίτια κι αυτά γερασμένα...
Tα περισσότερα οικήματα ήταν εγκαταλελειμμένα και μισογκρεμισμένα. Χαλάσματα ήταν χωρίς στέγη, βουλημένα όπως τα έλεγαν. Ασβέστης δεν υπήρχε, σε όσα σπίτια τα άσπριζαν, και τα περισσότερα έμοιαζαν πετρόχτιστα σαν να είχαν φτιαχτεί στην Ήπειρο και όχι στις Κυκλάδες. Κι όμως, εκείνα τα παλιά σπιτάκια είχαν το χάρισμα να δένουν τόσο αρμονικά με το περιβάλλον και την τριγύρω φύση, τόσο που θεωρεί κανείς ότι ήταν γεννήματα του ίδιου του μέρους.
Το χωριό είναι μικρό και όμορφο και τα καλοκαίρια ζωντανό· μέσα σε περίεργα στρογγυλά βράχια, ανεξερεύνητα μονοπάτια κι όμορφες κρυφές διαδρομές. Ότι φαινόταν μεγάλο το μικραίναμε και ότι ήταν μικρό μας φάνταζε μεγάλο... Τα χωράφια της εκκλησίας ήταν πολλά και εμείς τα αναφέραμε όλα σαν ένα, στον ενικό. Από την άλλη, τις μικρές βελανιδιές τις λέγαμε πλατάνια! Είχαμε μπερδέψει συμμαθητές και γνωστούς από την Αθήνα. Είχαμε μπερδευτεί κι εμείς.συνέχεια...
Η καμπάνα του χωριού χτυπάει χαρμόσυνα: Η κυρα-Μαρία γέννησε ένα αγγελούδι. Ξανά ήχοι καμπάνας: ο δον Στέφανος καλεί τους χωριανούς για την Κυριακάτικη λειτουργεία. Την Ανάσταση, κωδωνοκρουσίες και χαρές! Τα παιδιά λένε ότι την χτυπάγανε τρεις μέρες συνέχεια, για το καλό. Ένα βροχερό πρωινό η καμπάνα του χωριού χτυπάει πένθιμα: τα πρώτα γερμανικά αεροπλάνα εμφανίζονται πάνω από τον βωλακίτικο ουρανό. Ο πόλεμος τελειώνει. Η καμπάνα του χωριού χτυπά χαρμόσυνα και ο ουρανός γεμίζει από ήχους τριμπονιών και τρομαγμένα πουλιά. Χειμώνας, πάλι ήτανε, η κυρα-Μαρία πεθαίνει, πένθιμη η καμπάνα. Πριν από καιρό είχαμε γάμο. Mεθαύριο ο π. Νίκος θα μας καλέσει πάλι στην Kυριακάτικη λειτουργεία. Η ζωή μας όλη, η ιστορία μας, γύρω από από μια καμπάνα... συνέχεια...